freshly out of water..

sinubukan kong isipin pero wala yata akong utak..
pag nalulungkot ako.. nagpapanggap akong hindi.. gaya nung bata ako na pag meron akong sugat hindi ko pinapakita sa iba.. feeling superhero kasi ako ng sarili ko.. ewan ko... alam ko naman na hindi lahat ng problema kayang kong sulusyonan
pero pag may ibang tao kasing nakakaalam ng problema.. pakiramdam ko lumalaki ang problema...
buhay.. hihilingin ko parin bang sana ay normal nalang ako?? ewan ko..
lahat kasi ng tao may crus na dapat pasanin..pag wala kang problema di ka siguro tao..baka alien ka..

ewan ko..naalala ko yung mga panahong masaya ko tapos malulungkot ako.. pag naaalala ko yung malungkot nalulungkot parin ako..sa bahay pinipilit kong magmukang masaya.. tipong pang best actress ang arte ko..kilalala kasi nila ko..isang maling kilos mabubuko ako...
siguro ... nagdududa rin ako na baka alam rin nila..pero basta ang mahalaga hindi na namin pinag uusapan un...tapos magpapanggap nalang na walang problema..

salamat at wala ng sleepless night ngayon..sabi ko kagabi wala akong maramdaman tipong parang hindi ako tao.. pero meron din pala kasi nagulat nalang ako.. naiiyak na pala ko..

para talaga akong walng utak... hindi ko kasi alam kung anong meron.. hindi ko maintindihan kung anong nararamdaman ko..
di ko ma discribe... di ko maiisip..

ayoko ng kahit anong ka cornihan..ayoko magmukhang corni kahet sa sarili ko lang... kahit pano meron parin akong mga pinapahalagahan..pinoprotektahan kaya..hindi parin siguro ako pwedeng mawala basta..

pag tinatagalog ang kwento mas mukang galing sakin...tama na ang pagpapanggap na magaling ka dahil in the end of the day.. makumbinsi mo man ang sarili mo,, di na yon mahalaga..
ang haba ng entry na to..baka matulog na yung taong babasa--kung meron..sakali mang may matisod sa blog na 'to... hindi na mahalaga..